Nie ma chyba drugiej takiego typu dziedziny, jak sztuka. Przemawia ona do nas różnymi barwami, dźwiękami, utworami lub aktami. Wielu twierdzi, że nie da się jej akuratnie określić, ponieważ każde określenie będzie nie do końca zadowalające. Jest w tym dużo słuszności, lecz należy podchodzić do tego zagadnienia, jak to naprawdę czujemy, czyli, że sztuka to każda rzecz, która na nas w jakiś sposób na nas wpływa. Jeśli umiemy zachwycić się jakimś utworem, to już jest sztuka.
Z innej strony dla pozostałych osób dany utwór może być niezbyt udany, więc jednocześnie sztukę można odbierać na bardzo osobistym poziomie. Sztuką jesteśmy w stanie nazwać również każdy ludzki wytwór, który nie jest jednakowoż użytkowy, nie służy do rzeczy praktycznych, lecz ma radować nasze zmysły, ma cieszyć oczy, cieszyć uszy, rozpalać nasze emocje. Wiadomo i tu mamy dylemat gdyż tak zwana
sztuka użytkowa właśnie – jak sama nazwa wskazuje – jest przeznaczona do rzeczy praktycznych.
Takie przedmioty są projektowane, ażeby z jednej strony miały jakieś praktyczne zastosowanie, a z drugiej strony, by były jednakowoż unikalne z wyglądu. Gdyż w sumie, jak tak się przyjrzeć różnym przedmiotom, to co prawda zauważymy wiele fajnych przedmiotów, lecz większość jest przeciętna. Sztuka (
inne wątki tutaj) użytkowa więc w jakiś sposób zwalcza taki rodzaj trudności. Prądem w sztuce, który zasługuje na uwagę jest styl
art deco. Jest to styl w sztuce, zwłaszcza w malarstwie, architekturze, grafice oraz architekturze wnętrz. Największa moda przypada na niego w latach 1919-1939. Art deco powstał jako sprzeciw na secesję, było to bunt przeciw braku dyscypliny przestrzennej (tak istotnie prezentowało się to w sztuce secesyjnej).
